Een groot deel van het daadwerkelijk reizen, zit in de voorbereiding. Waar ga ik heen, waar ga ik slapen, wat ga ik eten? In die volgorde. Op de vraag waarheen, kwam in tijden van rondwapperende virussen een antwoord dat lang een rode gloed had. Spanje. Is het niet op de weerkaart, dan toch zeker op de Europese coronakaart.

Oh wonder. De temperatuur is dalende en Europa heeft een nieuwe kleurcodetabel ingevoerd. Daarmee staan alle seinen vooralsnog op groen om zo halverwege september naar Spanje te gaan.

Dus koop je een boek. En nog een. En nog een. Tot je het idee hebt dat Spanje voldoende uitgediept kan worden. Een kaart hadden we nog van onze Noord-Spanje-/Portugalreis uit 2013. Zal niet veel zijn veranderd, het was crisis in de bouw en dat betekent dat de wegen die op de kaart staan er vast nog liggen zonder de verwarrende toevoeging van nieuwe.

Waar ga ik slapen. De De Waard en de Hilleberg blijven dit jaar thuis. Als we op pad gaan, is het tegen achten al wel donker en dan is tentzitten niet zo heel aangenaam meer. Boeklezen met een leesklemplampje, nah. Het codewoord is hotel. De specificatie ervan Parador. Wellicht niet elke keer, maar wel vaker dan eens. Mooi. Zwembad en cocktails zijn voorzien.

Laatste punt. Wat te eten. Voornemen was om een om het even welke tapastent in Den Haag te bestormen als waren we Don Quichot in zijn beste (ahum) tijd. Niet gelukt. Dus het eerste Spaanse eten dat zal worden geserveerd, is zodra we de grens van Andorra naar Spanje oversteken. Het is allemaal geen straf.

Waar mogelijk, wanneer mogelijk, zal er geblogd worden. Net als ten tijde van de Canadareis, de Zuid-Afrika-/Namibiëreis, de Amerikareis. En wat kleinere reizen er tussendoor. We hebben vier weken, dus dat moet wel een verhaal of tig kunnen opleveren. Wie wil, mag dat gerust gaan volgen. Nog 10 dagen en dan gaan we. Voor de katjes en het huis wordt gezorgd.